Εργογραφία
Ζωγραφικοί πίνακες κι ιδιότροπα ζώα διηγήματα, Αθήνα, Άγρα, 1988, σελ. 77

Το Χαμένο παιχνίδι αστυνομική νουβέλα, Αθήνα, Άγρα, 1995, σελ. 146 ΙSBN: 960-325-137-2.

Το φάντασμα του Μετρό αστυνομικό μυθιστόρημα, Αθήνα, Άγρα, 1996, σελ. 172 ISBN: 960-325-188-7.

Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες διηγήματα, Αθήνα, Άγρα, 1998, σελ.225, ISBN: 960-325-248-2

Εγκλήματα στην πανσιόν Απόλλων αστυνομικό μυθιστόρημα, Αθήνα, Άγρα, 2000, σελ. 251, ISBN: 960-325-346-4

Μελέτες

Η γοητεία το Ρέημοντ Τσάντλερ (Επίμετρο στο Αντίο, γλυκειά μου, Άγρα)

Ο αφηγηματικός παροξυσμός του Ντάσιελ Χάμμετ (Επίμετρο στην Κατάρα των Ντέην, Άγρα)

Ποιος μιλάει για τον Σεμπάστιαν Νάιτ; (Μελέτη για τον Βλαδιμίρ Ναμπόκωφ, επίμετρο στην Αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ, Άγρα, 1989).

Το αστυνομικό μυθιστόρημα στο λαβύρινθο της διαστροφής (Για την τετραλογία του Λος Άντζελες του Τζέημς Ελλρόου, επίμετρο στη Λευκή τζαζ, Άγρα, 1999).

Η αμφίβολη ύπαρξη της ηθικής στην εναγώνια προσμονή-suspense (Για την Πατρίτσια Χάισμιθ, επίμετρο στο Ο Ριπλεϋ κάτω από το νερό, Άγρα, 2000).

Επιλεκτική Φιλμογραφία

Μικρού μήκους:
Γκρι Κύριοι / Grey Gentlemen. 1987.
Γκρι Κύριοι Νο2 / Grey Gentlemen No 2. 1990.

Ντοκυμαντέρ:
Η ζωή κι ο θάνατος του Τσε Γκεβάρα / The Life and Death of Che Gevara. 1997.
Bρωμοέλληνες / Dirty Greeks. 1998
Σαν τους πρώτους Χριστιανούς / Like the Early Christians. 2001.
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν ήρωες / Once Upon a Time There Were Heroes. 2001.

O συγγραφέας Ανδρέας Αποστολίδης

Ο Ανδρέας Αποστολίδης, μεταφραστής, σκηνοθέτης του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, μελετητής της αστυνομικής λογοτεχνίας, με πληθώρα άρθρων και δοκιμίων για συγγραφείς και το έργο τους (π.χ. Ντάσιελ Χάμετ, Ρέημοντ Τσάντλερ, Πατρίσια Χάισμιθ, Τζέημς Ελρόϊ) στο ενεργητικό του, είναι ένας από τους διαδόχους του Γιάννη Μαρή, του εισηγητή του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα, άγνωστου εκτός της χώρας. Συγγραφέας πέντε βιβλίων εκ των οποίων τα τέσσερα έχουν αστυνομική πλοκή (Το χαμένο παιχνίδι, νουβέλα, 1995. Το φάντασμα του μετρό, μυθιστόρημα, 1996, Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες, διηγήματα, 1998. Εγκλήματα στην πανσιόν "Απόλλων", μυθιστόρημα, 2000), συνηθίζει μέσω των τίτλων των βιβλίων του, των επεισοδίων, ακόμα και των ονοματεπωνύμων των ηρώων του, να αποτίει φόρο τιμής στον ούτως ειπείν δάσκαλό του.
Στα δύο μυθιστορήματά του εμφανίζονται ο δικηγόρος Ανδρέας Οικονόμου και ο αστυνόμος Άρης Ζαφείρης, οι οποίοι εμπλέκονται ευθέως σε κάποια εγκλήματα που σχετίζονται με ερωτικά μα κυρίως με πολιτικά ζητήματα. Ο Αποστολίδης χρησιμοποιεί την πολιτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας (στην οποία έπαιξε κάποιο ρόλο ως μέλος αντιδικτατορικής οργάνωσης), ιδίως εκείνην της περιόδου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας, για να μιλήσει σχετικά με τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Η Ιστορία είναι πανταχού παρούσα στα βιβλία του, ενώ πλείστα από τα θέματά του τα αντλεί από τις ειδήσεις των εφημερίδων - επιλέγει εκείνες που αναφέρονται σε γεγονότα τα οποία έχουν συγκλονίσει την κοινή γνώμη.
Ως χώρους δράσης χρησιμοποιεί την Αθήνα, την ελληνική επαρχία, αλλά και πόλεις του εξωτερικού. Στο Εγκλήματα στην πανσιόν "Απόλλων", λόγου χάρη, η Βιέννη αποτελεί την έδρα μιας αντιστασιακής οργάνωσης που ετοιμάζει δυναμικές ενέργειες κατά της δικτατορίας. Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα ο συγγραφέας επιθυμεί να μεταφέρει το κλίμα που επικρατούσε τότε στην ελληνική πρωτεύουσα, πρωτίστως να δείξει την πολιτική ατμόσφαιρα των ημερών και δευτερευόντως να θίξει το ζήτημα της ερωτικής ελευθεριότητας που αναπτυσσόταν ανάμεσα σε νέους και λιγότερο νέους, μα και την εξάπλωση των ναρκωτικών ουσιών.
Η μίξη λογοτεχνίας και πολιτικής είναι πιο εμφανής στα διηγήματα Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες, με το οποίο επιχειρεί να φρεσκάρει την ιστορική μνήμη, την περιπεσούσα σε λήθη. Τα έξι διηγήματα της συλλογής συνδέονται με ισάριθμα πολιτικά εγκλήματα ή πράξεις πολιτικής βίας που σημάδεψαν την Ελλάδα στη διάρκεια του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα. Ένα διήγημα σχετίζεται με τις μάχες που διεξήχθηκαν στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1944 ανάμεσα στις δυνάμεις του αντάρτικου στρατού του ΕΛΑΣ και των Άγγλων, άλλο με την σκοτεινή δολοφονία του αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ στη Θεσσαλονίκη το 1948, στην καρδιά του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, τρίτο διήγημα αναφέρεται στην μετεμφυλιακή Ελλάδα και την πάλη ανάμεσα στα παράνομα κλιμάκια του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος και τους πράκτορες της Αστυνομίας.
Γνωρίζοντας άριστα τόσο το ορθόδοξο αστυνομικό αφήγημα της αγγλικής σχολής, όσο και το σκληρό, το hard-boiled, εκείνο της αμερικανικής σχολής, ο Αποστολίδης δημιουργεί το δικό του λογοτεχνικό ύφος και γράφει ιστορίες που συγκινούν τους Έλληνες αλλά ταυτόχρονα ενδιαφέρουν και τους ξένους αναγνώστες, οι οποίοι με αυτό τον τρόπο εισέρχονται στα άδυτα της ελληνικής κοινωνίας του πρόσφατου παρελθόντος.

Φίλιππος Φιλίππου
Συγγραφέας
Κριτικός λογοτεχνίας


Τι έγραψε ο Τύπος για τα βιβλία του
ΑΝΔΡΕΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ
(αποσπάσματα από κριτικές)

Το χαμένο παιχνίδι, Αθήνα, Άγρα, 1995. Σελ. 146
ISBN: 960-325-137-2

…"Το χαμένο παιχνίδι" θα μπορούσε να αναπτυχθεί και να λάβει υπερδιπλάσια έκταση σελίδων. Ο Αποστολίδης όμως προτιμά τη λιτή διατύπωση, τον στρογγυλό λόγο, απορρίπτει τα περιττά, και με σύντομες αλλά ουσιαστικές πινελιές συνδέει τα περιστατικά της ιστορίας του με το παρελθόν, προσθέτοντας πολιτικές και κοινωνικές αποχρώσεις.
"Το χαμένο παιχνίδι" μπορεί να αποτελέσει έντονο πειρασμό για έναν ικανό σκηνοθέτη του κινηματογράφου ή της τηλεόρασης.

Δημήτρης Δασκαλόπουλος
Ποιητής, βιβλιογράφος
Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 5-9-1995

Το χαμένο παιχνίδι

…το "Χαμένο Παιχνίδι" έχει σαφείς αναφορές στο κλασικό βρετανικό μυθιστόρημα του είδους που γνώρισε μεγάλη άνθηση στη δεκαετία του 1930. Το έγκλημα που διαπράττεται σε διαμέρισμα μιας αστικής πολυκατοικίας (στο Κολωνάκι), οι κατόψεις των διαμερισμάτων και το γενεαλογικό δέντρο που μας ενδιαφέρει, θυμίζουν έντονα τον λαβύρινθο εν είδει πνευματικής άσκησης που μας έδινε ο Τζον Ντίκσον Καρ, π.χ., σε ανάλογα μεγαλοαστικά βρετανικά σκηνικά.
Ο εγκλεισμός και η κλειστοφοβική διάθεση ενισχύονται από τη διόλου τυχαία ιστορική τοποθέτηση στις πρώτες μέρες του πραξικοπήματος, τον Απρίλιο του 1967.
…το αποτέλεσμα έχει τέτοια δύναμη σε συνειρμούς, ώστε το "Χαμένο Παιχνίδι" να δείχνει σαν στοίχημα κερδισμένο.

Νίκος Βατόπουλος
Δημοσιογράφος
Εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 30-7-1995

Το χαμένο Παιχνίδι

…οι προθέσεις του συγγραφέα δικαιώνονται, όχι μόνο γιατί κατόρθωσε να δώσει ένα αξιοπρεπές δείγμα ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας, αλλά και γιατί πέτυχε να εναρμονίσει τα τυπικά χαρακτηριστικά του είδους με μια χροιά λεπτής ειρωνείας για τον τρόπο που το χειρίστηκαν μέχρι σήμερα τόσο στην πεζογραφία όσο και στον κινηματογράφο.
"Το χαμένο παιχνίδι" δεν μπορεί να θεωρηθεί έργο πρωτοεμφανιζόμενου μυθιστοριογράφου. Η χάραξη των προσώπων που κινούνται, η σταδιακή είσοδός τους στα δρώμενα, το εύκαμπτο των μικρών κεφαλαίων και ο παράγοντας του απρόοπτου - χαρακτηριστικό του είδους -μας επιβάλουν την νουβέλα σαν ένα "κερδισμένο παιχνίδι".

Τάκης Μενδράκος
Κριτικός Λογοτεχνίας

Το Φάντασμα του Μετρό, Αθήνα, Άγρα, 1996, Σελ. 172. ISBN: 960-325-188-7

Το φάντασμα του μετρό είναι το δεύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα του Α. Αποστολίδη. Ο συγγραφέας του ανήκει στους τολμηρούς που επιχειρούν να ανανεώσουν το είδος. Θέμα του: το παρόν, το καυτό παρόν της Αθήνας, δηλαδή το μετρό κι οι υπόγειες στοές του, όπου μια σπείρα ετοιμάζει τη ληστεία του αιώνα. Ιδιωτικοί ντετέκτιβ, αστυνομικοί, κυρίες της καλής κοινωνίας και υπόκοσμος παρελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου, δημιουργώντας το απαραίτητο για το είδος "σασπένς".

Κατερίνα Ζαρόκωστα
Συγγραφέας
Περ. ELLE, Mάρτιος 1997.

Το φάντασμα του Μετρό

Στο μυθιστόρημα του Ανδρέα Αποστολίδη Το Φάντασμα του μετρό η εξιχνίαση του εγκλήματος ανατίθεται σ' έναν ευέξαπτο και άτσαλο, αν και δραστήριο, αστυνόμο, που φτάνει πολύ κοντά στην αποκάλυψη των ενόχων, αλλά αποτυγχάνει τελικά, αφ' ενός λόγω της διαφθοράς κάποιων ανωτέρων του, αφ' ετέρου λόγω των αδέξιων χειρισμών του. Η λύσσα του για την αποτυχία του τον οδηγεί σε μια ακραία πράξη αυτοδικίας, που την προετοιμάζει και διεκπεραιώνει εξίσου σατανικά με τους αντιπάλους του.
…Η υπόθεση τελειώνει πολύ ασυνήθιστα, με ένα είδος ισοπαλίας ανάμεσα στον νόμο και το έγκλημα, όπου οι πόντοι που κερδίζονται και χάνονται από κάθε πλευρά προκύπτουν από ένα παράξενα αμφίρροπο παιχνίδι ανάμεσα στη δεξιοτεχνία και την αδεξιότητα, τον κυνισμό και το πάθος, την πρόνοια και την τύχη, το συμφέρον και το καθήκον.
Θα έγινε αντιληπτό ότι μιλάμε για ένα μυθιστόρημα με εξαιρετικά σύνθετο προβληματισμό. Όπως στη νουβέλα του Το χαμένο παιχνίδι (1995), ο Αποστολίδης επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στο οικονομικό έγκλημα, ως χαρακτηριστικό τύπο εγκλήματος της εποχής μας…

Δημοσθένης Κούρτοβικ
Συγγραφέας, Κριτικός Λογοτεχνίας
Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 11-11-1997

Το φάντασμα του Μετρό

… Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής και συγγραφέας Ανδρέας Αποστολίδης είναι ο άνθρωπος που σκέφτεται, γράφει δημιουργεί πλοκή και δίνει τις λύσεις σ' αυτό που ονομάζουμε, πέντε δεκαετίες τώρα, αστυνομική φιλολογία. Το βιβλίο του με τίτλο "Το Φάντασμα του Μετρό", από τις εκδόσεις "Άγρα" έγινε η αιτία να ξαναπιάσω στα χέρια μου και να διαβάσω ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα, με σωστές προδιαγραφές δημιουργίας. Οι ήρωες είναι σύγχρονοι και εναρμονισμένοι στη σημερινή πραγματικότητα. Η ιστορία καλοδουλεμένη, συναρπαστική, γρήγορη και εύκαμπτη για να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Η μορφολογία των ηρώων ανταποκρίνεται άψογα και με τον καλύτερο τρόπο στις εσωτερικές προδιαγραφές ενός σωστού μηχανισμού πλοκής, με δυνατότητα να σε απορροφούν αμέσως. Δεν μπερδεύεται, δεν χάνεται και το γραπτό αποκτά αμέσως την ιδιότητα του ξεναγού τόσο στους πρωταγωνιστές του "κόλπου" όσο και στους διώκτες τους. Έτσι, περίτεχνα σε οδηγεί στα βάθη της γης για να σε επαναφέρει στην επιφάνεια και στο φως των αποκαλύψεων…

Γιώργος Παπαϊωσήφ
Δημοσιογράφος
Εφημ. ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ, 21-2-1999

Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες,
διηγήματα. Αθήνα, Άγρα, 1998. Σελ. 225
ΙSBN: 960-325-248-2

Ο Ανδρέας Αποστολίδης μας εντυπωσιάζει, μας διασκεδάζει, μας συνεπαίρνει με τις "Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες" (Εκδ. Άγρα), μιμούμενος την υπερβολή των λαϊκών περιοδικών των προηγούμενων δεκαετιών, το ύφος των αστυνομικών ρεπορτάζ και των αντικομουνιστικών ραδιοφωνικών εκπομπών.

Βικτώρια Παπαγιάννη
Δημοσιογράφος
Περ. 7 ΜΕΡΕΣ ΤV, 31-7-1998

Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες

Το βιβλίο, με τίτλο "Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες" του Ανδρέα Αποστολίδη, περιλαμβάνει έξι απολαυστικά διηγήματα. Ο συγγραφέας ανασύρει από την ιστορική μνήμη όλα τα εγκλήματα πολιτικής βίας που συνέβησαν από το 1944 έως το 1986 στην Ελλάδα και τα χρησιμοποιεί σαν βασικά στοιχεία της μυθοπλασίας του…
Γραμμένες με ένα ιδιότυπο "μαύρο" χιούμορ, οι έξι αυτές ιστορίες προσπαθούν να ρίξουν φως στο μυστήριο της νεοελληνικής βίας και να μας "ξαναθυμίσουν" με ιδιόμορφο τρόπο την ιστορία.

Μάνια Στάϊκου
Δημοσιογράφος
Εφημ. ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ, 12-12-1999

Εγκλήματα στην πανσιόν Απόλλων, Αθήνα, Άγρα, 2000
Σελ. 251. ISBN: 960-325-346-4

Ο χώρος στον οποίο κινούνται οι πρωταγωνιστές των "Εγκλημάτων στην πανσιόν Απόλλων" προέρχεται απευθείας από τη μυθιστορηματική σκηνή της Αγκάθα Κρίστι: δώδεκα εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι βρίσκονται τέλη καλοκαιριού σε ένα μικρό πανδοχείο της επαρχίας, εξαντλώντας τις τελευταίες ώρες του παραθερισμού τους.
Εδώ υπάρχουν σχεδόν τα πάντα: οι αντιδικτατορικές σέκτες των Ελλήνων του εξωτερικού και τα σκάνδαλα του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα επί δικτατορίας, ο σκοτεινός ρόλος των μυστικών υπηρεσιών και τα ποικιλοτρόπως συγκαλυμμένα ανομήματα τους, αλλά και η έντονη σεξουαλικότητα μιας μοιραίας γυναίκας, που θα βάλει στα αίματα έναν ολόκληρο αντρικό πληθυσμό, για να πνιγεί στο τέλος στο φθόνο και στο αίμα.
Ο Αποστολίδης χειρίζεται με μαεστρία το ομολογουμένως ογκώδες υλικό του (το καθετί βρίσκεται σωστά τοποθετημένο στη θέση του), φωτίζει πολύ καθαρά τα πρόσωπά του και, το κυριότερο, μας κρατάει κοντά του ως την τελευταία σελίδα.

Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
Κριτικός Λογοτεχνίας
Εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 6-8-2000

Εγκλήματα στην πανσιόν Απόλλων

Ο Ανδρέας Αποστολίδης μετά το "Χαμένο Παιχνίδι" και το "Φάντασμα του μετρό" μας δελεάζει με τα "Εγκλήματα στην Πανσιόν "Απόλλων"" ένα μυθιστόρημα που τοποθετείται χρονικά στους πρώτους μεταπολιτευτικούς μήνες, το φθινόπωρο του 1974. Γράφω "μας δελεάζει" γιατί μέσω της περιπέτειας του δικηγόρου Ανδρέα Οικονόμου (με τον οποίο ήδη συστηθήκαμε στις σελίδες του "Χαμένου Παιχνιδιού") σε μια πανσιόν πολυτελείας, μεταφερόμαστε στο αδιαφανές κοινωνικοπολιτικό συμπαγές που επικρατούσε στη χώρα μας εκείνη την εποχή και αναμοχλεύουμε, μαζί με τον Αποστολίδη, πάθη, έριδες, σκοτεινές υποθέσεις και ραδιουργίες που δεν έχουν ακόμη μελετηθεί και δημοσιοποιηθεί επαρκώς. Παρακολουθούμε το μηχανισμό της χούντας να λειτουργεί ακόμη, υπόγεια και δυσοίωνα, γινόμαστε μάρτυρες ενός ζοφερού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, βλέπουμε πως ταράσσεται η επιφανειακή νηνεμία μιας λουτρόπολης από τα ξεσπάσματα της βίας, της εκδίκησης και των μυστικών που αποκαλύπτονται "όχι μ' έναν λυγμό, μα μ' έναν βρόντο".
Ο Αποστολίδης στήνει το μυθιστόρημά του με εξαιρετική συνοχή, χρησιμοποιεί τη μέθοδο ενός κινηματογραφικού μοντάζ που θυμίζει τα ιλιγγιώδη παιχνίδια με το χρόνο στα οποία επιδόθηκε ο Νίκολας Ρεγκ στο Bad Timing και, ανακατεύοντας στο "στόρι" του παλιούς αντιστασιακούς, φλεγματικούς απολίτικους θαμώνες του Zonar's, δραστήριους δημοσιογράφους, χουντικούς λουμπιναδόρους, αστυνομικούς και ΚΥΠατζήδες, επιτρέπει στη μνημοσύνη να κάνει καλά τη δουλειά της, να ξαναφέρει στην επιφάνεια όσα οι καιροί θέλουν να λησμονήσουμε.

Γιώργος Ίκαρος Μπαμπαδάκης
Συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας
Εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 7-7-2000

Εγκλήματα στη πανσιόν Απόλλων

Το καλύτερο βιβλίο του Ανδρέα Αποστολίδη και από τα σημαντικότερα, μάλλον, ελληνικά του είδους είναι τα Εγκλήματα στην Πανσιόν Απόλλων, που είναι κυρίως ένα πολιτικό, αστυνομικό μυθιστόρημα. Λίγο μετά τη δικτατορία, στην πανσιόν Απόλλων ο δικηγόρος Ανδρέας Οικονόμου μπλέκει σε μια περίεργη ιστορία δύο άγριων δολοφονιών που δίνει τον μίτο γεγονότων που συνέβησαν στο παρελθόν: το σκάνδαλο των κρεάτων και η ανάμειξη υπουργών της χούντας, η περίπτωση της Τσάπμαν, οι εστίες των αντιστασιακών στο εξωτερικό…

Αγγελική Βασιλάκου
Δημοσιογράφος, μεταφράστρια
Περ. ΓΥΝΑΙΚΑ, Αύγουστος 2000