ΒΑΣΩ ΨΑΡΑΚΗ


Photo: © E.KE.BI, 2001. Ορδόλης

Βιογραφικό Σημείωμα

Η Βάσω Ψαράκη γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1945. Σπούδασε στο "Ελεύθερο Σπουδαστήριο Καλών Τεχνών ΒΑΚΑΛΟ". Ασχολήθηκε με Γραφικές Τέχνες και Μικρογλυπτική. Από το 1978 εικονογραφεί βιβλία για παιδιά. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα και Κύπρο και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις Ελλήνων Εικονογράφων και σε Διεθνείς Εκθέσεις Εικονογράφησης. Το 1986 ήταν υποψήφια για το βραβείο Άντερσεν. Το 1988 βραβεύτηκε από το Ελληνικό τμήμα της ΙΒΒΥ. Το 1989 τιμήθηκε με την Πανευρωπαϊκή Διάκριση Pier Paolo-Vergerio- Padova. Το 1990 φιλοτέχνησε την αφίσα της Διεθνούς Ημέρας Παιδικού βιβλίου της ΙΒΒΥ και το 1995 κάρτες της UNICEF. Το 1997 δημιούργησε κουστούμια, σκηνικά και κατασκευές για 14 τηλεοπτικά επεισόδια, παραγωγής ΕΚΕΒΙ, για την προώθηση της ανάγνωσης. Το 1998 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης. Έχει εικονογραφήσει 53 βιβλία ενώ σε 13 από αυτά έχει γράψει και τα κείμενα. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών και του ελληνικού τμήματος της ΙΒΒΥ.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
Κείμενο και εικονογράφηση
(επιλογές)

Το βατραχάκι με την κίτρινη γραμμή, Αθήνα, Λωτός, 1988, Πατάκης, 1999, σελ. 36, ΙSBN: 960-600-655-7
Βρες αν μπορείς (για 5-7 ετών), Αθήνα, Πατάκης, 1989, σελ. 24, ΙSBN: 960-293-458-1
Βρες αν μπορείς (για 7-9 ετών), Αθήνα, Πατάκης 1989, σελ. 24, ΙSBN: 960-293-459-Χ
Βρες αν μπορείς (για 9-11 ετών), Αθήνα, Πατάκης, 1989, σελ. 24, ISBN: 960-293-460-3
Βρες αν μπορείς (για 11-12 ετών), Αθήνα, Πατάκης, 1989, σελ. 24 ISBN: 960-293-461-1
Ο Μι και ο Φα κάνουν νούμερα, Αθήνα, Πατάκης, 1990, σελ. 24, ΙSBN: 960-293-560-Χ
Η μάγισσα η Σουμουτού και οι δράκοντες, Αθήνα, Πατάκης, 1998, σελ. 83, ΙSBN: 960-600-689-1
Ο μάγος Αλμπραντρά και το σοφό βιβλίο της Σουμουτού, Αθήνα, Πατάκης, 2000, σελ. 96, ISBN: 960-378-791-4
Πως η μάγισσα Σουμουτού πήρε πίσω το σοφό βιβλίο της, Αθήνα, Πατάκης, 2001, σελ. 120, ISBN: 960-16-016-9.

Εικονογράφηση

Ζωή Βαλάση, Η επανάσταση των παραμυθιών, Αθήνα, Γνώση, 1982, σελ. 76
Ζωή Βαλάση, ο βασιλιάς και το αηδόνι, Αθήνα, Γνώση, 1982, σελ. 24
Η Γλώσσα μου: για την Β΄ Δημοτικού, Αθήνα, ΟΕΔΒ, 1983, σελ. 111
Δανάη Τσουκαλά, Το λαγουδάκι που έτρωγε μόνο καρότα, Θεσσαλονίκη, ΑΣΕ, 1987, Αθήνα, Πατάκης, 2000, σελ. 36, ΙSBN: 960-378-489-3.
Δανάη Τσουκαλά, Η φύλλινη πολυκατοικία, Θεσσαλονίκη, ΑΣΕ, 1987, Αθήνα, Πατάκης, 2000, σελ. 36, ΙSBN: 960-378-488-5
Ελένη Μαντέλου, Ο Γιάννης, το δρακάκι, Αθήνα, Λωτός, 1987, σελ. 56.
Ζωή Βαλάση, Τα τρία δώρα, Θεσσαλονίκη, ΑΣΕ, 1987, Αθήνα, Πατάκης, 1992, σελ. 112, ΙSBN: 960-293-767-Χ.
Ειρήνη Μάρρα, Ζιζέλ, Αθήνα, Κέδρος, 1988, σελ. 64, ΙSBN: 960-04-0268-Χ
Ζωή Βαλάση, Η ηλιοστάλαχτη, Αθήνα, Λιβάνης, 1990, σελ. 36.
Μάρω Λοϊζου, Ήταν και δεν ήταν, Αθήνα, Πατάκης, 1991, σελ. 48, ΙSBN: 960-293-566-9.
Αθηνά Παπαδάκη, 15 ιστορίες κι ένα ερώτημα, Θεσσαλονίκη, ΑΣΕ, 1991, σελ. 46.
Αλεξάνδρα Μαραγκού, Παίζω με τις λέξεις: Τεύχος 2, Αθήνα, Λωτός, 1992, σελ. 64.
Ζωρζ Σαρή, Φρίκος ο κοντορεβιθούλης μου, Αθήνα, Πατάκης, 1992, σελ. 58, ΙSBN: 960-293-768-8
Ζωή Βαλάση, Η χρυσομαλλούσα, Αθήνα, Λωτός, 1993, σελ. 38, ΙSBN: 960-7005-063-05
Ζωή Βαλάση, Ο Ζαχαράκης, Αθήνα, Λωτός, 1993, σελ. 46, ΙSBN: 960-7005-72-4
Λότη Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου, Το χρυσάφι, η χελώνα και η πεντάμορφη, Αθήνα, Πατάκης, 1993, σελ. 40, ΙSBN: 960-293-900-1.
Λίτσα Ψαραύτη, Το τσίρκο και ο νάνος Γολιάθ, Αθήνα, Πατάκης, 1995, σελ. 48, ΙSBN: 960-360-287-6.
Μελίνα Καρακώστα, Τ' αστέρια που ζήλευαν, Αθήνα, Πατάκης, 1995, σελ. 36, ΙSBN: 960-360-487-9
Άλκη Ζέη, Ο θείος Πλάτων, Αθήνα, Κέδρος, 1996, σελ. 144, ΙSBN: 960-04-0148-9
Μελινα Καρακώστα, Ο επισκέπτης της νύχτας, Αθήνα, Πατάκης, 1997, σελ. 36, ΙSBN: 960-600-155-5
Μaija Baric, Το τραγούδι του ποταμού, [tr.by]: Μαρία Μαρτζούκου, Αθήνα, Πατάκης, 2001, ΙSBN: 960-1600-86-8

Η εικονογράφος Βάσω Ψαράκη

Η Βάσω Ψαράκη, με το πρώιμο και υψηλής ποιότητας εικονογραφικό έργο της, ανήκει στους σημαντικότερους συντελεστές της μεγάλης άνθησης του παιδικού βιβλίου στην Ελλάδα.
Κατά την πρώτη δεκαετία μετά τη Μεταπολίτευση (1974) (όταν το παιδικό βιβλίο καθιερώνεται ως το κατ' εξοχήν μέσο ιδεολογικής και αισθητικής καλλιέργειας), η Βάσω Ψαράκη, με τον πλούτο των χρωμάτων και την ευγένεια και το χιούμορ των συνθέσεών της, πλουτίζει το πνευματικό περιεχόμενο με νέες προοπτικές, με περισσότερες προτάσεις ανάγνωσης, ονειροπόλησης και προβληματισμού.
Ένα από τα γνωρίσματα της καλλιτεχνικής προσωπικότητάς της είναι η ερευνητική και φιλοπερίεργη διάθεση που προηγείται κάθε έργου της, η συστηματική επιδίωξή της να αναζητάει το καινούριο και πότε να μην επαναλαμβάνεται. Παρά τις επιτυχείς επιδόσεις της δεν επαναπαύεται ούτε στις ευκολίες του ταλέντου της ούτε στη σοφία της τεχνικής της ωριμότητας, αλλά σχεδόν σε κάθε βιβλίο, πειραματίζεται προκειμένου να ανακαλύψει και να αξιοποιήσει τον καλύτερο τρόπο απόδοσης του νοήματος.
Το αποτέλεσμα αυτής της αδιάκοπης ανανέωσης των τρόπων, των υλικών, και του ύφους στη ζωγραφική της Βάσω Ψαράκη είναι πραγματικά συναρπαστικό για μικρούς και μεγάλους. Κάθε βιβλίο που εικονογραφεί δένεται πειστικά με την εικαστική ατμόσφαιρα που δημιουργεί γι' αυτό, καθώς υφαίνει, στο άυλο στημόνι του λόγου, τα υλικά της τέχνης της και την ύλη των ονείρων και των ιδεών της. Φύση, πόλεις, ανθρώπινες μορφές, ζώα, φυτά και λουλούδια, πλάσματα της φαντασίας, στοιχειά και στοιχεία του κόσμου μας, όλα την εμπνέουν και όλα τα ζωντανεύει, επιστρατεύοντας όλες τις δυνατότητες της τέχνης της.
Τέμπερα για χαρούμενες και τρυφερές συνθέσεις χρωμάτων και μορφών, αερογράφος για σκηνικά συναισθημάτων, παραμυθιών και μυστηρίων, κολλάζ για παιχνίδια όγκων και απουσίας, φωτογραφία σε συνδυασμό με μικρές ζωγραφικές παρεμβάσεις, σαν φευγαλέα σχόλια και εφήμερες ανατροπές της αναπότρεπτης πραγματικότητας. Και ακόμη, συχνά, μια μεικτή τεχνική για την απεικόνιση της πολυπλοκότητας της ζωής, των πρισμάτων της ψυχής, του θαυμαστού καλειδοσκόπιου της σκέψης.
"Διαβάζοντας", τις εικόνες της Βάσω Ψαράκη το παιδί αισθάνεται πως ο κόσμος του βιβλίου πολλαπλασιάζεται, καθώς ένα πλήθος μονοπάτια για την ερμηνεία, τη γνώση και την κατανόηση των φαινομένων της ζωής ανοίγονται στα μάτια του. Κοιτώντας τις εικόνες της Βάσω Ψαράκη, το παιδί νιώθει πως ο τεράστιος και ανεξήγητος κόσμος γύρω του δαμάζεται καθώς ερμηνεύεται με χιούμορ, καθώς πινελιές τρυφερότητας φωτίζουν τις σκιερές και απόμερες γωνιές του.
Αλλά κι ο ενήλικος που βυθίζεται στις εικόνες της Βάσω Ψαράκη κατακλύζεται από μια γλυκύτητα, σαν άρωμα παιδικής ηλικίας, καθώς παρασύρεται στην ενατένιση ενός κόσμου γεμάτου ομορφιά, δροσιά και θαύματα, και απολαμβάνει την πλαστικότητα των γραμμών, τον πλούτο των αποχρώσεων, την αρμονία της σύνθεσης.

Αν η συμβολή της Βάσως Ψαράκη στην αναγέννηση του παιδικού βιβλίου ως έργου τέχνης στο σύνολό του, ήταν σημαντική στα πρώτα χρόνια αυτής της έκρηξης, ακόμα πιο αποφασιστική είναι η συστηματική συνεπής και πλούσια προσφορά της στην εικονογράφηση της φαντασίας συνεχώς ως σήμερα. Η Βάσω Ψαράκη, εικονογραφώντας βιβλία διαφόρων συγγραφέων, δημιουργώντας εικόνες για τα δικά της, προτείνοντας βιβλία δραστηριοτήτων, χειροτεχνικές και θεατρικές κατασκευές, έχει δημιουργήσει μια ιστορία, βραβευμένη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, κυρίως, όμως, αγαπημένη από τα παιδιά, συναρπαστική για τους συγγραφείς και πολύτιμη για τον πολιτισμό του βιβλίου.

Ζωή Βαλάση
Συγγραφέας - Δοκιμιογράφος

Τι έγραψε ο Τύπος για τα βιβλία της Βάσως Ψαράκη
(αποσπάσματα από κριτικές)

Ελένη Μαντέλου, Ο Γιάννης, το δρακάκι, Αθήνα, Λωτός, 1987, σελ. 56

…Το βιβλίο αυτό σε προσελκύει με την καλλιτεχνική του εμφάνιση. Οι εικόνες της Βάσως Ψαράκη, γεμάτες ευαισθησία, ποίηση κι εκφραστικότητα, δένονται με το κείμενο, το ζωντανεύουν, το προεκτείνουν, δίνοντας ευκαιρία για συζήτηση στους μικρούς ακροατές του παραμυθιού.

Βίτω Αγγελοπούλου
Συγγραφέας
Εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27-11-1988

Δανάη Τσουκαλά, Το λαγουδάκι που έτρωγε μόνο καρότα. Θεσσαλονίκη, ΑΣΕ, 1987, Αθήνα, Πατάκης, 2000. Σελ. 36 ISBN: 960-378-489-3

Η Δανάη Τσουκαλά με το λόγο και η Βάσω Ψαράκη με την εικόνα, σε μια ιδανική συνεργασία, ταξιδεύουν τους μικρούς τους φίλους της προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας, στον κόσμο του δάσους και της εξοχής. Ανάλαφρος ο μύθος, διάφανη και γεμάτη ευαισθησία η εικόνα, αποκαλύπτουν στα έκπληκτα μάτια του παιδιού ονειρικό το τοπίο, έτσι που η εξοικείωση με τη φύση να γίνεται αβίαστα.

Περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ, 5-18/11/1987

Ζωή Βαλάση, Τα τρία δώρα, Θεσσαλονίκη, ΑΣΕ, 1987, Αθήνα, Πατάκης, 1992, Σελ. 112 ΙSBN: 960-293-767-Χ

…Το βιβλίο σκοπό έχει να μυήσει -και γιατί όχι- να -παρασύρει- τα παιδιά αλλά και τους γονείς στη μαγεία της τέχνης του κουκλοθέατρου. Η έξοχη εικονογράφηση της Βάσως Ψαράκη αποτελεί μια υπόδειξη για την κατασκευή των σκηνικών - κοστουμιών.
"Τα τρία δώρα" μπορεί ν' αποτελέσει μια ευκαιρία για δημιουργία στις διακοπές του καλοκαιριού. Θα μπορούσε ακόμα ν' αποτελέσει έναυσμα για γνωριμία κι επαφή με το κουκλοθέατρο στα σχολεία, σε παιδικές βιβλιοθήκες, σε πνευματικά κέντρα.

Εφημ. ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, 2-7-1987

Τα τρία δώρα

…Εκείνο το οποίο πρέπει ιδιαίτερα να εξαρθεί είναι η μεγάλης ομορφιάς έκδοση. Έχει ζωγραφιστεί από τη Βάσω Ψαράκη με πολύ κέφι και οίστρο, όπως κάνει για όλα τα βιβλία της. Όσοι γνωρίζουν τα μυστικά της αισθητικής του βιβλίου θα παρατηρήσουν ότι δεν πρόκειται για μια απλή εικονογράφηση. Η σύλληψη της παρουσίασης του έργου από εικαστική και γραφική άποψη είναι μια ακόμη συμβολή στην ελληνική εκδοτική τέχνη του παιδικού ελληνικού βιβλίου. Το κείμενο ευτύχησε να ολοκληρωθεί καιμε την τέχνη της Ψαράκη…

Κυριάκος Ντελόπουλος
Συγγραφέας
Εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27-8-1987

Το Βατραχάκι με την κίτρινη γραμμή, Αθήνα, Λωτός, 1988, Πατάκης, 1999. Σελ. 36. ISBN: 960-600-655 -7

Η Βάσω Ψαράκη είναι γνωστή στον κόσμο του παιδικού βιβλίου από τις πάμπολλες και εξαίσιες εικονογραφήσεις της. Τα σχέδιά της αρμονικά, απαλά, ανάερα, με χρώματα όλο φως κι όλο χάρη, πλημμυρίζουν από ομορφιά κι ευαισθησία τις σελίδες γνώριμων στα παιδιά μας βιβλίων.
Με το καινούργιο όμως βιβλίο της η καλλιτέχνης δεν μας προσφέρει μονάχα τη θεσπέσια εικονογράφηση. Παρέχει στο παιδί και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό: Ένα ωραίο κείμενο τρυφερό, μεστό, με λέξεις απλές, καθημερινές κι ωστόσο ωραίες σαν πρωτοφανέρωτες, σωστή γλώσσα, σαφήνεια στην έκφραση, νοήματα αγάπης και απόψεις μιας λιγόλογης σεμνής ανθρωπιάς και θαλπωρής.

Ελένη Σαραντίτη
Συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας
Εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 24-9-1988

Βρες αν μπορείς (4 βιβλία). Αθήνα, Πατάκης, 1989. Σελ. 24.ISBN: 960-293-458-1.

Στα βιβλία αυτά κυριαρχεί η εικόνα. Φωτεινή και ορμητική, αφοπλιστική, κουβαλά ήχους εύθραυστους από παιδικά τραγούδια, στίχους μουσικούς από αλησμόνητα παιχνίδια ομαδικά, ευωδιές καινούργιες, έντονες, αντικείμενα αγαπημένα, πολυμεταχειρισμένα, ήρωες παραμυθιών, φιγούρες που απλώνουν και μεγεθύνονται σμίγοντας με το γαλανό απόγευμα. Εικόνες γελαστών παιδιών ζωντανεύουν και σκιές ιπποτών ορκισμένων, κοπέλες μεταξωτές και σκυλιά με βλέμμα πράο, καθαρό.
…Αληθινά η σειρά "Βρες αν μπορείς…" της Βάσως Ψαράκη είναι ένα ταξίδι στη χώρα του ωραίου και του απροσδόκητου, ένας ενδιαφέρων περίπατος στις όχθες της γνώσης, στους δρόμους της περιπέτειας, της γοητείας…
…Το καινούργιο έργο της Βάσως Ψαράκη δεν είναι μόνο μια σειρά βιβλίων με παιχνίδια γνώσεων, παρατηρητικότητας, μνήμης, συγκέντρωσης. Είναι κυρίως σελίδες που αστράφτουν από ομορφιά, λεπτότητα, καλό γούστο, πρωτοτυπία.

Ελένη Σαραντίτη
Συγγραφέας, κριτικός παιδ. λογοτεχνίας
Εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 7-2-1990

Ο Μι και ο Φα κάνουν νούμερα, Αθήνα, Πατάκης, 1990, Σελ. 24 ISBN: 960-293-560-Χ

Αν θέλετε να κάνετε μια ευχάριστη έκπληξη σε μικρούς αλλά και μεγαλύτερους φίλους, τότε χαρίστε τους το βιβλιοπαιχνίδι της Βάσως Ψαράκη. Με ζωηρά χρώματα και ευρηματικές κινήσεις ο ΜΙ και ο ΦΑ καλούν τα παιδιά γυρίζοντας τα φύλλα να σχηματίσουν ένα νούμερο. Είναι ένα βιβλίο που εικόνες ενεργοποιούν με συναρπαστικό τρόπο την αντίληψη, το χιούμορ και τη φαντασία του παιδιού.

Εφημ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 23-12-1990

Αθήνα, Παπαδάκη, 15 ιστορίες και ένα ερώτημα, Θεσσαλονίκη, ΑΣΕ, 1991. Σελ. 46

…Η εκπληκτική εικονογράφηση της Βάσως Ψαράκη, δίνει στο βιβλίο μια αίσθηση άλμπουμ ζωγραφικής με παραμυθολεζάντες. Είναι τέτοια η ονειρική ατμόσφαιρα της ευρηματικής της φαντασίας ώστε προσφέρει στο έργο μια ισόκυρη υπηρεσία με αυτήν του λόγου…

Δημήτρης Ιατρόπουλος
Περ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ, 1991.

Μάρω ΛοΪζου, Ήταν και δεν ήταν, Αθήνα, Πατάκης, 1991. Σελ. 48. ISBN: 960-293-566-9

Η πρωτοποριακή αντιμετώπιση του κειμένου του "Ήταν και δεν ήταν", οδηγεί σε νέους εικαστικούς δρόμους την εικονογραφική δουλειά της Β. Ψαράκη. Βασισμένη σε φωτογραφίες που η ίδια τράβηξε, προχώρησε σε ζωγραφικές επεμβάσεις που δίνουν ολοκληρωμένες ζωγραφικές συνθέσεις.

Εφημ. ΚΕΡΔΟΣ, 27-3-1991

Η μάγισσα η Σουμουτού και οι δράκοντες, Αθήνα, Πατάκης, 1998. Σελ. 83 ΙSBN: 960-600-689-1. Ο μάγος Αλμπαντρά και το σοφό βιβλίο της Σουμουτού. Αθήνα, Πατάκης, 2000. Σελ. 96. ISBN: 960-378-791-4. Πως η μάγισσα Σουμουτού πήρε πίσω το σοφό Βιβλίο της. Αθήνα, Πατάκης, 2001. Σελ. 120. ΙSBN: 960-16-016-9

Στην τριλογία της "Σουμουτού" η Βάσω Ψαράκη χρησιμοποιεί όλα τα παραδοσιακά μέσα για να σαγηνεύσει τον μικρό αναγνώστη της. Η δύναμη του Καλού εμφανίζεται μέσα από τις πιο αθώες μορφές, που βασανίζονται και πέφτουν θύματα δολοπλοκιών. Το κακό υπάρχει στο μικρό σύμπαν της Σουμουτού στο πρόσωπο του πονηρού μάγου Αλμπραντρά, που φέρνει την ανακατωσούρα, κυρίως υφαρπάζοντας το περιβόητο "σοφό βιβλίο". Το "σοφό βιβλίο" είναι το κλειδί για την εξέλιξη του μύθου, το αντικείμενο που όλοι εποφθαλμιούν. Το βιβλίο περιέχει γνώσεις ικανές να κάνουν τον κακό μάγο να αποκτήσει όλα τα πλούτη του κόσμου.
Πόση φρεσκάδα, όμως μπορεί να υπάρχει σε ένα τέτοιο βιβλίο! πόσες αναγνώσεις μπορεί να προτείνει ο υποψιασμένος γονιός στο παιδί του. Μπορεί η ανάγνωση να έχει πολιτικό χαρακτήρα, όπου το κακό παραπέμπει στην απληστία και στη διάθεση να μπει ο ισχυρός στα χωράφια του αδύναμου. Μια άλλη ανάγνωση μπορεί να γίνει από την πλευρά της γνήσιας ηθικής, όπου η κλοπή και τα άλλα αμαρτήματα τιμωρούνται στο τέλος. Μια ακόμη ανάγνωση μπορεί να κουρδίσει τη φαντασία για την αναγνώριση παράλληλων κόσμων. Ακόμη καλύτερα όλες αυτές οι προσεγγίσεις να γίνονται ταυτόχρονα, με τον μοναδικό και απόλυτο τρόπο ενός παιδιού που μπορεί και μαγεύεται.

Λώρη Κέζα
Δημοσιογράφος
Εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ. 9-12-2000

Απόσπασμα από το βιβλίο Η Μάγισσα η Σουμουτού και οι δράκοντες, Αθήνα, Πατάκης, 1998. Σελ. 83. ISBN: 960-600-689-1.
1ο βιβλίο από τριλογία που περιλαμβάνει και τα βιβλία:
- Ο μάγος. Αλμπαντρά και το σοφό βιβλίο της Σουμουτού.
- Πως η μάγισσα Σουμουτού πήρε πίσω το σοφό βιβλίο της.

Σε χρόνια μακρινά και ξεχασμένα, σε ένα δάσος πυκνό και σκοτεινό, ζούσε μια μάγισσα τρανή. Γνωστή στον κόσμο των μάγων, σεβαστή για τη σοφία της, αλλά και μισητή για τη δύναμή της. Το όνομά της Σουμουτού.
Για σπίτι της είχε έναν πέτρινο λόφο στη μέση του δάσους. Ο λόφος ήταν κούφιος και σχηματιζόταν έτσι μια τεράστια σπηλιά, ένας πύργος μέσα στο βράχο όλο στοές. Στοές κάτω, βαθιά μέσα στη γη, αλλά και διάδρομοι που ένωναν κελιά και αίθουσες ψηλοτάβανες και χαμηλοτάβανες που έφταναν μέχρι την κορυφή του λόγου. Εκεί πάνω, στην κορυφή, ήταν το παρατηρητήριο της μάγισσας. Μπορούσε να βλέπει κάτω, γύρω γύρω το δάσος, μπορούσε ν' αγναντεύει πέρα τη μαγεμένη λίμνη της, μπορούσε να παρακολουθεί το χωριό και τα χωράφια του, μπορούσε να βλέπει τα μακρινά βουνά.
Χρειαζόταν όμως ώρες πολλές για να βλέπει και να προβλέπει. Χρειαζόταν όλες τις ώρες της ημέρας αλλά και όλες τις ώρες της νύχτας. Δεν έπρεπε να κοιμάται. Δεν πρόφταινε και να μαγειρέψει. Ούτε την αγαπημένη της βατραχόσουπα που τόση δύναμη της έδινε.
Eίχε να βάλει καζάνι στη φωτιά μέρες και μήνες και χρόνια. Περιοριζόταν σε μια τροφή μαγική και άνοστη που έφτιαχνε στα γρήγορα ψιθυρίζοντας λέξεις ανόητες κι ακατανόητες σε μια χούφτα σκόνη από τα σακουλάκια της. Ούτε φωτιά ούτε νερό για το μαγείρεμα πια.
Οι κουτάλες της σκούριαζαν, τα καζάνια της μούχλιαζαν και τα νερά της σπηλιάς της λίμναζαν.
Μια νύχτα φοβερή, μια νύχτα καταιγίδας, καθόταν στην πολυθρόνα της, στο παρατηρητήριό της, και σκεφτόταν την έχθρα του τρομερού μάγου Αλμπραντρά. Τότε που αυτή η μάγισσα, η Σουμουτού, αναγνωρίστηκε απ' όλους τους μάγους σαν η πιο σοφή, η πιο πονηρή, η πιο τρανή, η πιο σεβαστή ανάμεσα σε μάγους και μάγισσες, ο Αλμπραντρά ορκίστηκε μπροστά τους ότι δε θ' αργήσει η στιγμή που με τη δύναμή του, τη σοφία του και την πονηριά του θα κατατροπώσει τη μάγισσα, για να αποδείξει ότι ο τίτλος ανήκει σ' αυτόν, όπως τόσα και τόσα χρόνια.
Έτσι χάλασε η ζωή της. "Καρφώθηκε" σ' αυτή την πολυθρόνα για να ξέρει ό,τι συμβαίνει γύρω της, να είναι πάντα έτοιμη να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε επίθεση του μάγου.
Ούτε στη μαγική λίμνη της πήγαινε, ούτε στα βουνά της, ούτε στο δάσος της, ούτε στο χωριό της. δε μάζευε τα βότανα και τα υλικά που χρειαζότανε για τα φίλτρα της. Δεν περιποιόταν τα μαγικά δέντρα της. Το ποτάμι έτρεχε όπως ήθελε, χωρίς να προλαβαίνει να το επηρεάσει ανάλογα με τον καιρό και τις ανάγκες.
Τα δέντρα της αγρίεψαν, τα ζώα, τα πουλιά, τα έντομα του δάσους, οι άνθρωποι του χωριού κόντευαν να την ξεχάσουν.
Το ποτάμι άλλοτε πλημμύριζε και άλλοτε άφηνε απότιστα τα χωράφια και, το χειρότερο, οι αποθήκες της άδειασαν από τις μαγικές της σκόνες…
Ψαχούλεψε τα σακουλάκια που είχε κρεμασμένα επάνω της. Σ' ένα δύο κάτι υπήρχε, αλλά όλα τα άλλα…άδεια!
Ακόμη και η σκόνη του φαγητού της, αυτή που την κρατούσε στη ζωή, κόντευε να τελειώσει.
Θύμωσε. Πετάχτηκε πάνω, κατάρες ξεστόμισε και λόγια βαριά και ακατάληπτα.
Κεραυνούς κι αστραπές και θύελλες έριξε στο απέναντι βουνό, κι αφού ξεθύμανε και ηρέμησε, αποφάσισε να βάλει τέλος σ' αυτή τη μίζερη, ανούσια, πληκτική, γεμάτη φόβο ζωή.
"Ντροπή μου!" φώναξε. "Τόσα χρόνια χαμένα! Που είναι η ψυχραιμία μου και η σοφία μου;
Τώρα θα δράσω!
Τι κι αν ο μάγος έρθει σαν ποτάμι; Θα τον καταλάβω. τι και να έρθει σαν βροχή ή σαν νυχτερίδα; Θα τον αντιμετωπίσω. Με την πονηριά μου και με τα μαγικά μου φίλτρα θα τον νικήσω. θα τον αφανίσω!"
Έβαλε το χέρι της βαθιά μέσα στην τσέπη της κι έβγαλε ένα φθαρμένο χαρτί, τσαλακωμένο με γράμματα μισοσβησμένα από τη χρήση και τα χρόνια.
Διάβασε με δυσκολία τα μισοσβησμένα γράμματα.

Σκόνη από φτερά Παγονιού
Πόδια από Τερμίτες
Δροσοσταλίδες Ουράνιου
Τόξου
Πούπουλα παπαγάλου
Λέπια Φιδιών
Μουστάκια Λεοπάρδαλης
Δόντια Κροκόδειλου
Αυγά ψαριού Αροουάνα
Ουρές Αρμαντίλο
Γλώσσες Παγκολίνο
Πόδια Σαρανταποδαρούσας
Δηλητήριο Σκορπιού
Τρίχες από ουρά Ελέφαντα
Πούπουλα Κουκουβάγιας
Γλώσσες Μυρμηγκοφάγου
Κέρατο Ρινόκερου
Αυγά Κροκόδειλου
Νύχια Ιαγουάρου
Μουστάκια Γαρίδας
Δαγκάνες μαύρης Αράχνης
Δόντια Πάνθηρα
Δέρμα Χαμαιλέοντα
Ουρές Ποντικών
Δηλητήριο Έχιδνας
Λέπια Ανακόντα
Αυγά Βατράχου
Γλώσσες από σαύρα Τέγκου
Δόντια ψαριού Πιράνχα

Ατέλειωτος ο κατάλογος….
Σταμάτησε. Ήταν αδύνατον να γεμίσει τις αποθήκες της με όλα αυτά τα φίλτρα. Κάποτε, ναι, ήταν πιο εύκολο. Ήταν πιο νέα, τα ζώα δεν ήταν τόσο σπάνια…. Τότε όλη την ημέρα έτρεχε σαν τον άνεμο στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ανακάλυπτε και κουβάλαγε όλα όσα χρειαζότανε.
Οι καιροί άλλαξαν. τώρα θα μάζευε ό,τι έβρισκε γύρω, κοντά της. Και πρώτα απ' όλα Δροσοσταλίδες Ουράνιου Τόξου. Αύριο τα χαράματα, καθώς θα κόπαζε η καταιγίδα και θα ξεμύτιζε ο πρώτος ήλιος, θα ΄τρεχε να συναντήσει το ουράνιο τόξο και να γεμίσει τα μπουκαλάκια της με τις χρωματιστές δροσοσταλίδες του…
Κατέβηκε στο δωμάτιό της και άνοιξε ένα από τα πολλά σεντούκια της. Ήταν γεμάτο με φτερά πεταλούδας.
Ανάμεσά τους είχε ροκανίδι, για να μην χαλάσου, και στρώσεις από λεβάντα, για να μην τα φάει ο σκόρος.
Διάλεξε δύο φτερά από πεταλούδα Μαχάων. Τα τίναξε και θαύμασε τα χρώματά τους.
Θυμήθηκε ότι τα είχε μαζέψει από το λιβάδι, πάνε πολλά χρόνια, από μια νεκρή πεταλούδα. Με μια σπάνια συνταγή τα μεγάλωσε τόσο ώστε να μπορεί άνετα να τα χρησιμοποιεί.
Κι έτσι, την άλλη μέρα, πριν ακόμα ξημερώσει, πέρασε στη ζώνη της το σακούλι με τα άδεια μπουκαλάκια, ανέβηκε ψηλά στο μπαλκόνι της, φόρεσε τα φτερά, πέταξε απαλά πάνω από το δάσος και χάθηκε στο σκοτάδι.